علل و راه درمان سندروم کوشینگ

سندرم کوشینگ یا هیپرتروفی به علت غیرطبیعی بودن سطح کورتیزول اتفاق می افتد. این بیماری می تواند به دلایل مختلف رخ دهد که شایع ترین علت آن این است که بیش از حد از داروهای کورتیکواستروئید استفاده شود. پزشک شما ممکن است چندین آزمایش و روش درمانی را توصیه کند. در اغلب موارد، دارو می تواند به شما در مدیریت سطح کورتیزول کمک کند.

نگاهی به علائم سندرم کوشینگ

شایعترین علائم این بیماری عبارتند از:

• افزایش وزن
• چاقی غیرطبیعی
• رسوبات چربی ، به خصوص در قسمت چهره (صورت ماه شکل می شود) و بین شانه ها و قسمت بالای پشت بدن
• کبود شدن به سرعت پوست با هر ضربه نه چندان محکمی
• آسیب های پوستی که به آرامی بهبود می یابند
• آکنه
• خستگی
• ضعف عضلانی
• افت قند خون
• افزایش تشنگی
• افزایش ادرار
• پوکی استخوان
• فشار خون بالا
• سر درد
• اختلال هورمونی
• اضطراب
• تحریک پذیری
• افسردگی
• افزایش بروز عفونت

همچنین ممکن است زنان موهای بیش از حد صورت و بدن، و همچنین طولانی شدن چرخه قائدگی یا نامنظم شدن آن را تجربه کنند.

مردان نیز ممکن است اختصاصاً علائم زیر را داشته باشند:

• اختلال نعوظ
• از دست دادن میل جنسی
• کاهش باروری

کودکان مبتلا به این بیماری معمولا چاق هستند و رشد سریعتری دارند.

عوارض سندرم کوشینگ 

در این مقاله از سایت آسان طب به شما پیشنهاد می کنیم در صدد درمان سریع سندرم کوشینگ یا پرکاری غدد فوق کلیوی باشید زیرا اگر این نوع بیماری را درمان نکنید ممکن است، دچار بیماری های مختلفی شوید از جمله:

• پوکی استخوان
• شکستگی استخوان
• تضعیف عضلات
• فشار خون بالا
• دیابت نوع 2
• بروز عفونت ها
• بزرگ شدن تومور هیپوفیز
• سنگ کلیه

همچنین سندرم کوشینگ به علت تومورهای هیپوفیز می تواند منجر به تولید هورمون های دیگر شود.

علل سندرم کوشینگ

غدد فوق کلیه شما کورتیزول تولید می کند. این عمل به تعدادی از توابع بدن شما کمک می کند، از جمله:

• تنظیم فشار خون و سیستم قلبی عروقی
• کاهش پاسخ التهابی سیستم ایمنی بدن
• تبدیل کربوهیدرات ها، چربی ها و پروتئین به انرژی
• تعادل اثر انسولین
• پاسخ به استرس

بدن شما ممکن است سطح بالایی از کورتیزول را به دلایل مختلف تولید کند و دچار سندرم کوشینگ شود، از جمله:

• سطح استرس بالا ، از جمله استرس مربوط به بیماری حاد، جراحی، آسیب، یا بارداری، به ویژه در سه ماهه آخر
• سوء تغذیه
• مشروبات الکلی
• افسردگی، اختلال هراس یا سطوح بالای استرس عاطفی

شایعترین علت سندرم کوشینگ استفاده از داروهای کورتیکواستروئیدی مانند پردنیزون در دوزهای بالا برای مدت طولانی است. پزشکان برای درمان بیماری های التهابی مانند لوپوس و آرتریت از کورتون استفاده می کنند .دوزهای بالا از استروئید تزریقی برای درمان درد پشت نیز می تواند این سندرم را ایجاد کند.

استروئید دوز پایین در فرم استنشاقی، مانند کسانی که برای آسم استفاده می شوند ، یا کرم ها، مانند کسانی که دچار اگزما می شوند، معمولا برای ایجاد سندروم کوشینگ کافی نیستند.

علل دیگر عبارتند از:

• تومور غده هیپوفیز که در آن غده هیپوفیز هورمون آدرنوکورتیکو بیش از حد ترشح می شود، که آن هم به عنوان بیماری سندرم کوشینگ شناخته می شود.
• سندرم ACTH اکستروپیک که باعث ایجاد تومورهایی است که معمولا در ریه، پانکراس، تریروئید یا غده تیروئید رخ می دهد.
• اختلال غده آدرنال یا تومور

یکی دیگر از علل احتمالی سندرم کوشینگ وراثت است. سندرم کوشینگ به طور معمول به ارث برده نمی شود، اما ممکن است تمایل ارثی برای رشد تومورهای غدد درون ریز داشته باشد.

تشخیص سندرم کوشینگ

سندروم کوشینگ می تواند علل مختلفی داشته باشد. این بیماری بر اساس سطح کورتیزول غیر طبیعی در بدن تشخیص داده می شود. پزشک یک معاینه فیزیکی را انجام می دهد و سابقه و علائم پزشکی بیمار را بررسی می کند. آنها همچنین ممکن است آزمایش هایی را انجام دهند، از جمله:

• آزمایش کورتیزول آزاد ادرار 24 ساعته
• کورتیزول پلاسمای نیمه شب و اندازه گیری کورتیزول بزاق در اواخر شب
• تست مهار با دگزامتازون دوز بالا

پس از تشخیص این بیماری، پزشک هنوز باید علت تولید کورتیزول بیش از حد را تعیین کند. آزمایشات برای تعیین علت ممکن است شامل آزمون تحریک هورمون آزاد کننده کورتیکوتروپین و آزمون سرکوب دگزامتازون با دوز بالا باشد. آنها همچنین می توانند مطالعات تصویربرداری نظیر CT Scan و MRI را انجام دهند.

روش های درمان سندرم کوشینگ

√ درمان سندرم کوشینگ به علت آن بستگی دارد. پزشک ممکن است دارو را برای کمک به بیمار تجویز کند. برخی از داروها مربوط به کاهش تولید کورتیزول در غدد آدرنال یا کاهش تولید ACTH در غده هیپوفیز می شود. سایر داروها اثر کورتیزول بر روی بافت ها را متوقف می کند.

√ اگر از کورتیکواستروئیدها استفاده می کنید، ممکن است تغییر در دارو یا دوز دارو ضروری باشد. سعی نکنید دوز خود را تغییر دهید. در صورت لزوم در تغییر دوز دارو، شما باید تحت نظارت پزشک انجام دهید.

√ تومورها می توانند بدخیم یا سرطانی باشند و همچنین میتوانند خوش خیم باشند، که به معنی غیر سرطانی است.

√ جراحی ممکن است ضروری باشد. 

√ همچنین پزشک ممکن است پرتودرمانی یا شیمی درمانی را توصیه کند.

منبع: آسان طب